Skúli Waldorff, starfsmannastjóri Orkuveitu Reykjavíkur

„Mér líst mjög vel á starfsemi Starfsendurhæfingarsjóðs. Sjóðurinn tekur að sér að hjálpa ágætu starfsfólki sem hefur misst vinnugetuna. Sú þjónusta er ákaflega þörf viðbót fyrir vinnuveitendur og kemur auðvitað bæði starfsfólkinu og fyrirtækjunum til góða,“ segir Skúli Waldorff, starfsmannastjóri Orkuveitu Reykjavíkur.

Í höfuðstöðvum Orkuveitu Reykjavíkur við Bæjarháls í Reykjavík starfa um 600 starfsmenn við öflun og dreifingu orku, vatns og við að sinna alhliða þjónustu við viðskiptavini. Starfsfólk Orkuveitunnar, sem er stærsta jarðvarmaveita heims, kemur alls staðar frá og tilheyrir fjölda stéttarfélaga. Samkvæmt starfsmannastefnu fyrirtækisins eiga stjórnendur og starfsfólk Orkuveitunnar að þjóna markmiðum fyrirtækisins og bera sameiginlega ábyrgð á að veita sem besta þjónustu og tryggja að langtímamarkmiðum sé náð.

Stjórnendum Orkuveitunnar ber að tileinka sér góða og nútímalega stjórnunarhætti sem m.a. felast í jákvæðu viðhorfi til samstarfsmanna og virku upplýsingastreymi. Þeir eiga að leitast við að hafa samráð við starfsmenn sína um málefni vinnustaðarins er þá varða, beita sér fyrir sem víðtækastri sátt um þau og að gera starfsmönnum kleift að taka framförum, bæði faglega og sem einstaklingar. Orkuveitan lítur svo á að viðleitni starfsmanna til að auka hæfni sína sé besta tryggingin fyrir starfsöryggi og telur æskilegt að starfsmenn leggi rækt við eigin heilsu og ástundi heilbrigt líferni.

Lipur þjónusta og stuttar boðleiðir

Þegar litið er til starfsmannastefnu Orkuveitunnar er ekki að undra að stjórnendur hafi tekið Starfsendurhæfingarsjóði fagnandi. „Margir starfsmenn, sem missa starfsgetuna um tíma, þurfa stuðning utan vinnunnar,“ segir Skúli Waldorff starfsmannastjóri. „Þeir eru að reyna að fóta sig í nýjum veruleika og þá er nauðsynlegt að einhver fylgi þeim eftir. Fyrirtæki geta ekki, hvert og eitt, fylgt starfsmönnum eftir svo vel sé. Þar kemur Starfendurhæfingarsjóður til skjalanna, en þar á bæ er greinilega lögð mikil áhersla á að fólk fái viðeigandi hjálp, hvort sem er læknisfræðilega eða á félagslega sviðinu. Þjónustan er lipur, boðleiðir allar stuttar og ekki verið að flækja mál að óþörfu. Þeir starfsmenn Orkuveitunnar sem leitað hafa til Starfsendurhæfingarsjóðs eru sammála um þetta og segja að þeim mæti einungis frábær þjónustulund. Mér sýnist því hárrétt staðið að málum.“

Skúli segir augljóslega öllum til hagsbóta að starfsmenn séu studdir aftur til starfa, í stað þess að þeir þurfi jafnvel að horfast í augu við örorku. „Ég hef þegar öðlast beina reynslu af starfi Starfsendurhæfingarsjóðs í þágu starfsfólks Orkuveitunnar og hef ekkert nema gott um það að segja. Starfsmenn fá aðstoð sem Orkuveitan hefur ekki tök á að veita þeim og sem þeir ættu erfitt með að verða sér úti um á eigin spýtur. Stærsti kostur Starfsendurhæfingarsjóðs er að þar eru kraftar margra sameinaðir á einum stað. Þar næst heildarsýn á vanda einstaklingsins og um leið er boðið upp á heildarlausnir, með aðkomu allra þeirra sem geta hjálpað.“

Mikil tækifæri

Skúli kveðst fyrst hafa frétt af tilurð Starfsendurhæfingarsjóðs þegar starfsmaður sjóðsins kynnti starfsemina í Orkuveitunni. „Síðar fékk ég nánari upplýsingar um sjóðinn og tilgang hans. Ég vissi auðvitað að samið hefði verið um stofnun sjóðsins í kjarasamningum, en ég hafði ekki gert mér grein fyrir hversu mikil tækifæri felast í þessu starfi. Nú er þegar komin reynsla á að starfsmenn Orkuveitunnar njóti aðstoðar Starfsendurhæfingarsjóðs og það er óhætt að reikna með að tilvikin verði fleiri, á svona stórum vinnustað. Mér finnst gott til þess að vita að starfsmenn, sem þurfa kannski að vera lengi frá störfum vegna veikinda og finna til vanmáttar vegna þess, geti nú fengið þann stuðning sem þarf. Stjórnendum Orkuveitunnar er metnaðarmál að standa vel að starfsmannamálum. Starfsfólkið er mikil auðlind og við tökum því að sjálfsögðu fagnandi að njóta þess stuðnings sem Starfsendurhæfingarsjóður býður upp á.